108. şəlalə maşına oturdu, məzi əli ilə şəlalənin boğazındakı bandajı qurdaladı. elədiyi hərəkətdən son anda peşman olan məzi, şəlalənin üzünə bir öpüş qondurdu. məzi taksi şoferinə "aeroporta" dedi. cibindəki biletləri çıxardı. şəlalə məziyə söykəndi. məzi " hər şeyi unudacıq" dedi, şəlalə məzinin boynundan öpərək razılığını bildirdi.
aeroporta çatdılar, məzi baqajdan təkərli çantaları götürdü. birlikdə yoxlamadan keçdilər.

uçuş başlamaq üzərə idi, hostess fövqaladə hallar zamanı ediləcək hərəkətləri göstərdi. təyyarə sürətlənərək havaya qalxdı. şəlalə məzinin sıxdığı əlini boşlayaraq yuxarı qaldırıb öpdü. ikisi də bir qulaqlıqdan mahnıya qulaq asaraq səmanı izlədi.
yan tərəfdəki cavan oğlan içkisindən bir qurtum aldı, planşetində nəsə yazmağa başladı. təyyarə okeanın üzərindən süzülürdü.
yarım saat sonra təyyarədə titrəyiş hiss olundu, hamı öyrəşibmiş kimi qoz qoymadı. pilot üzr istəyərək kiçik bir hava boşluğuna düşdüklərini bildirdi. şəlaləgil oyanmışdı sanki, məzi şəlaləni qucaqlayaraq qolunu sığalladı
çox keçməmişdi ki, təyyarədə yenə titrəmə hiss olundu. bu dəfəki biraz güclü idi, məzi şəlaləni bərk qucaqladı, pilot danışmağa başlamışdı kı, təyyarə güclü titrəməyə başladı, "emergency" yazılan işıq yandı. təyyarəni panika bürüdü. titrəyişlər artmağa başladı. və birdən təyyarənin sağ qanadı qoparaq suya tərəf havada süzüldü.
təyyarə qəzaya düşmüşdü

məzi gözünü açdı. bambuk ağaclarından səma görsənirdi. yerdə uzanmışdı. qulağı batmışdı, öskürərək gözünü sildi, artıq səs eşitməyə başlamışdı. səslər artırdı. məzi olanları dərk etməyə çalışırdı kı, iki metr o tərəfə sürətlə gələn bir oyuncaq ayı düşdü. məzi sahildən gələn tüstünü görərək sahilə doğru qaçmağa başladı. hər tərəfi ağrıyırdı.
insanların arasından qışqıraraq şəlaləni axtarmağa başladı.
dalğalar şəlaləni sahilə gətirmişdi, məzi anidən şəlalənin qırmızı donundan tanıdı, suya tərəf yüyürdü.
şəlalə yerdə uzanmışdı, boğazındakı bandajı qızarmışdı, məzi bir tərəfdən kömək istəyərək, şəlaləyə süni nəfəs verib qəlb masajı etməyə başladı. səhv elədiyini görən bill out adlı biri məzini şəlalədən ayırdı, düzgün ilk yardımı göstərərək şəlalənin öskürərək ayılmasına səbəb oldu. bilinirdi ki bill doktordu. şəlalə gözünü açdı. məzi şəlaləni qucaqlayaraq sahilə doğru daşıdı. bura bir ada idi. adada hay küydən heçnə seçilmirdi. gün batırdı. kimisi birini axtarır, kimisi sahildə oturub okeanı seyr edir, kimisi təyyarənin qalıntılarında nəsə axtarır, kimisi ölən yaxınını basdırırdı.
gecə limidus adlı biri meşənin içindən əlində məşəllə gəldi. olan bitəni sanki çoxdan qəbul etmişdi. sanki illərdi bu adanın sakini idi. bir qutunun üstünə çıxaraq milləti ətrafına yığdı. məzi ilə şəlalə qıraqda oturmuşdular. limidus hamıya bir bir baxdı, əlindəki məşəli qaldıraraq "ağalar" deyə qışqırdı, adaya səssizlik çökdü. hamı çarəsizlikdən bu adamı dinləməyə qərar vermişdi.
limidus əlindəki məşəli endirərək sözə başladı:
- göründüyü kimi, samalyotumuz avaryaynan bu adaya düşüb, hamınızı anlayıram. hamının başına gələn ilk samalyot avaryasıdı yəgin ki, var aranızda belə bir şey yaşayan?
hamı birbirinə baxdı. səs gəlmədi
limidus davam etdi:
- bilirəm, çətindi. ölən yaxınlarımız, dostlarımız var. ağır günlər bizi gözləyir, lakin, onlar sağ qala bilmədi. biz sağ qaldıq! biz həyata tutuna bildik! ilk yardım gələnə kimi hamımız burdayıq, göründüyü kimi ada böyükdü. buranın harasa çıxışı olduğunu heç təsəvvür eləmirəm. bu günlərdə hamımız bir birimizə dəstək olmalıyıq. ölənlərlə ölməyin! yaralılara əlinizdən gələnin artığını etməyə çalışmayın! şərtlərimiz ağırdı. yeməyimiz suyumuz limitlidi. indi bu gecəni sabahlayıb, səhər bir qrup yığıb çadırları quracam. hələlik bir ocaq qalamaq üçün yandırılacaq əşyaları bir yerə yığaq. bu gecə çətin olacaq hamımız üçün

içəridən səs gəldi :" sən kimsən? bizə nə etmək lazım olduğunu sən deyəssən?".

limidus qutudan endi, səs gələn tərəfə yeridi. çatanda səsin sahibini gördü. yaxınlaşdı. üzünə baxdı "hə" dedi "mən göstərəcəm" qarşıdakı heç ağzını açmamış limidus sol əli ilə sifətinə bir yumruq endirdi. qaqaş fırlanaraq yerə yıxıldı "umbaya bax ala" deyə qışqırdı üstünə. "adın nədi sənin?" qaqaş üzünü tutaraq "qasım" dedi "adım qasımdı".
"bax. qasım dediylərim xoşuna gəlmirsə. mənlə razı deyilsənsə, o qapı o da sən.. sikdir get burdan" dedi limidus
ətrafdan narazılıq səsləri eşidildi. içəridən qaçaraq gələn bir qız limidusu uzaqlaşdırdı.
qasım "allah hamımızın bəlasını verib, bura ada deyil, cəhənnəmdi cəhənnəm!!" deyə qışqırdı. birisi əlini uzadaraq "qalx, gəl mənimlə" dedi.

gecə öz axarında davam edirdi. hərə bir ocağın başına yığışaraq dərdləşirdi. məzi şəlalənin başını sinəsinin üstünə qoyub, yatmağını seyr edirdi. hərdən saçına bir öpüş qondurub sığallayırdı.

gecə boyu sahibini axtaran alabaş, elə hey dəniz kənarıynan ora bura qaçırdı

qubad adlı bir nəfər ətrafındakılara aeroporta qədər yeriyəyərək necə gəldiyini danışırdı. birdən gözü kənarda dizlərini qucaqlayaraq oturan qıza sataşdı. qız qabağa dala yellənərək, dodağının altında nəsə mızıldayırdı. qubad qıza tərəf yeridi. yanında oturdu "ilk dəfədi hə?" dedi gülümsədi. qız da gülümsəyirdi. "adın nədi sənin" deyə soruşdu qubad:
- holliyə, səninki?
- qubad- dedi və əlini uzatdı
əl sıxışdılar, qubad köynəyinin cibindən qırmızı winstonu çıxardaraq, holliyə uzatdı. hollinin buna ehtiyacı var idi. qubad əvvəl onun sonra isə öz siqaretini tutuşdurdu. əlindəki yaşıl bandananı göstərərək "dostumu itirmişəm, əlimdə qalan sadəcə budu" dedi və göz yaşını gizlətməyə çalışdı. qubad "ürəyini sıxma tapılar, mən də zaltarini itirmişəm" dedi və okeana baxaraq siqaretinden bir qulam aldı. "dostundu?" deyə soruşdu holli " hə , dostumdu.." dedi iç çəkərək qubad.

göyə baxdı cənab qalaxsi. qibləni istiqamətini axtarırdı. bunun üçün səhəri gözləməliydi. saqqalını qaşıdı. götünü yarpaqla silərək, şalvarını çəkdi. əsərinin üstünə torpaq tökdü. yaxşıca basdırdı. adada yaşadığı müddətcə təbii ehtiyaclarını necə görəcəyini fikirləşdi. bir şeylər düşünmək lazım idi. əlindəki çubuqla yeri cızaraq * sıçdığı yeri unutmamaq üçün sahilə doğru yeridi. qaranlıq biranlıq onu ürkütdü. ən yaxındakı ocağa doğru addımlarını yeyinlətdi. söhbətin qızğın yerində gəlmişdi deyəsən. üç nəfər siyasətdən danışırdı. salamlaşaraq
- salam, adım qalaxsidi
- ayxan kortis, bu qardaş hasri rojen, bu qardaşımız da hasan öz aramızdı özü 3. dərəcədən siyasət üzrə dünya çempiyonudu- dedi gülümsədi - bir şey soruşum maraqlı adın var? qalaxsi nə deməkdi?
- babamın astronomyaya marağı böyüyüydü deyəsən
hamı güldü

limidus onu basabasdan uzaqlaşdıran qızla söhbət edirdi. qızın adı peppi idi. up uzun bir ağ bir corab geyinmişdi. uzun söhbətdən sonra universitetdə dil müəllimi olduğu məlum oldu. limidus qızın danışdıqlarını maraqla dinləyirdi. bu dəmdə onlara tərəf qıyıq gözlü bir nəfər gəlirdi. gəldi salamlaşdılar. bu hayim komandan idi. biraz söhbətdən sonra adamın qazax türkü olduğu məlum oldu. adamın yapon xalqına məhəbbəti böyük idi. elə hey yapon adət ənənələrindən danışıb dururdu. animelərin adlarını saydı.

bu vaxt qıraqda hay küy yarandı. ortada 3 cavan oğlan dava edirdi. nəyisə bölə bilmirdilər. heç kəs fikir vermədi. gənclərdən biri başını itirmişdi sanki, digəri isə egosunu altdan alaraq onu yola verirdi. o birisi pilot jack idi. çox keçmədi anqırt adlı biri söhbətə müdaxilə etdi.
- indi mən sizə söyərdim, amma siz bunu özünüzə təhqir olaraq qəbul edəcəksiniz, lakin məni dinləməlisiniz. bu adaya gələndən bəri çoxu ilə yol getmədim, bəziləri məni səhv anladı. bəziləri heç anlamadı. mənim burda yerim yoxdu. qırın bir birinizi mən gedirəm" deyib çantasını alıb sahil boyu uzaqlaşdı. gözdən itdi

məzi ilə şəlalə yatırdılar. qasım və ahmet dini mövzuları müzakirə edirdilər. ahmet qasımı buranın cəhənnəm yox real dünya olduğunu başa salmışdı. lakin qasım başa düşmək istəmirdi sanki)

gün çıxmağa başlayırdı, hava ağarırdı. çox adam hələ də oyaq idi